Dringende oproep SBUC aan curator CATF

SBUC doet opnieuw een dringend beroep op de curator van CATF om primair de belangen van de unithouders hoogste prioriteit te geven. Door het lange wachten vreest het SBUC bestuur dat de waarde van de schamele nog overgebleven plantages in een snel tempo nog verder achteruit gaat. Meerdere signalen (o.a. foto ter plekke, gepubliceert door SBUC) wezen al in die richting. Wat in 2016 nog prachtig voorgespiegeld werd door de huisaccountant E&Y Luxemburg in het laatst gepubliceerde jaarverslag van CATF, blijkt in 2021 nog geen schim te zijn van toen! In vijf jaar tijd is € 200.000.000,– verdwenen, mogelijk in de zakken van dubieuze lieden? Niemand legt namelijk verantwoording af. Dan mag je toch van dubieus spreken. De curator gaat ook al niet op onderzoek uit. Waarom niet? Dat is toch de taak van een curator? Of is dat onder Luxemburgs recht weer anders dan? Wij weten het niet. Op zoek gaan naar wederrechterlijk verdwenen assets (bezittingen van het fonds) zal het rechtvaardigheidsgevoel zeker goed doen. Want plots is het een en ander namelijk niets/weinig meer waard. Er worden kennelijk geen fatsoenlijke openbare biedingen gedaan op het fonds. De plantages zijn blijkbaar daadwerkelijk niets meer waard in de ogen van mogelijke kopers. De resultante van falend toezicht en falende controle?? Waarom heeft de CSSF dit laten gebeuren mogen unithouders zich oprecht afvragen? Waar was de kritische blik van de accountant? Hoe is de SAC om de tuin geleid? Toch allemaal het gevolg van de keuze voor een SIF? Heel veel onbeantwoorde vragen. En of er ooit bevredigdende antwoorden komen is zeer dè vraag. De verantwoordelijken lijken in lucht opgelost en zijn reeds lang met andere zaken bezig. Op LinkedInn pronken zij o.a. alweer met nieuwe bestuursbaantjes bij ontwikkelingsorganisaties en handelsondernemingen in goud en zilver. Zo gaat dat in die wereld. Hoppen maar! Kon de klok maar terug naar 2010-2011. Want. Het besluit tot omvorming van Terra Vitalis naar CATF is een inktzwarte bladzijde geworden voor de beleggers met een groen hart en een gevoel voor rechtvaardigheid. Niets zal er hoogstwaarschijnlijk overblijven. De overgebleven plantages komen mogelijk helaas voor een schijntje in “verkeerde handen” is een gerede vrees. Dan hebben wij unithouders het nakijken. Procederen tegen de verantwoordelijken lijkt een heiloze missie gezien de enorme kosten die dat met zich meebrengt en de onzekere uitkomst. Daar begint niemand aan. Ook gerenomeerde procesfinanciers niet. SBUC blijft wel op zoek naar aanknopingspunten die een aangifte bij het OM reëele kans van slagen geven. Meld u a.u.b. als u iets weet wat in de richting van verduistering, malversatie of Paulianeus handelen wijst.